Raportowanie Country-by Country – co powinien wiedzieć księgowy

Podmioty należące do dużych, międzynarodowych grup kapitałowych mają obowiązek raportowania CbC do Krajowej Administracji Skarbowej szczegółowych informacji podatkowych związanych z działalnością grupy. Ma ono na celu dostarczenie organom podatkowym dodatkowych informacji na temat transgranicznych struktur korporacyjnych.

Raport CbC (Country-by-Country Reporting, CbC-R) to mechanizm raportowania, określony w ustawie z 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (dalej ustawa).

Raport CbC jest częścią planu działania OECD, który ma zapobiegać erozji podstawy opodatkowania oraz transferowi zysków (base erosion and profit shifting – BEPS). Raport CbC zapewnia lokalnym organom podatkowym wgląd w przychody, zyski, odprowadzone i naliczone podatki, zatrudnienie, kapitał, aktywa trwałe i wiele innych informacji o grupie. Zgodnie z założeniami, generowanie raportów krajowych przez podmioty do tego zobowiązane i automatyczna wymiana informacji na ich temat między jurysdykcjami umożliwi organom podatkowym lepszą weryfikację danych, jakie posiadają o poszczególnych podatnikach. Niemniej jednak, podatnicy stają przed licznymi wyzwaniami związanymi m.in. z prawidłowym określeniem obowiązków, gromadzeniem danych, wyborem odpowiedniego formularza czy też sposobem składania raportu. Problematyczny może również okazać się wybór podmiotu z grupy kapitałowej odpowiedzialnego za składanie raportu oraz świadomość pozostałych podmiotów związana z koniecznością wypełnienia dalszych obowiązków. Dlatego, tak istotne jest, aby rozwiać wszelkie wątpliwości podatników, którzy często nie wiedzą, czy są zobowiązani do składania corocznego podsumowania działalności w ramach...